Znaczenie karmy i czystości dla młodzieży
W dniach 22 – 24 października 2005 r. w Prasanthi Nilayam zebrało się ponad trzy tysiące uczniów Bal Wikas z całych Indii, by uczestniczyć w 'Festiwalu Radości.' Program Bal Wikas został zainicjowany przez Śri Sathya Sai Babę w 1968 r. w celu wpajania wartości ludzkich dzieciom w wieku 6 – 15 lat. W praktyce czynią to nauczyciele, nazywani Bal Wikas guru, należący do Sri Sathya Sai Seva Organization stanowiącej służebne skrzydło Organizacji Śri Sathya Sai. Ci guru mieli też swoją konferencję w aśramie Swamiego, która rozpoczęła się 25 października. Przedstawiany dyskurs Bhagawan Baba wygłosił do wspomnianego zgromadzenia dzieci pierwszego dnia festiwalu, 22 października.
Dzieciństwo
przemija na błahych zabawach z rówieśnikami,
Młodość
mija na miłosnych grach,
Średni
wiek pochłania czas i wysiłki na gromadzenie dóbr,
Gdy
przychodzi starość, czas wlecze się na daremnej tęsknocie za
Doczesnymi pragnieniami, a jednak brakuje go na kontemplację o Bogu.
W taki sposób w głębokim uwikłaniu w sieci karmy
Trwoni się drogocenne dziedzictwo ludzkich narodzin.
(Wiersz telugu.)
Po co marnować czas na próżności?
Stracony
czas to stracone życie;
Wstawaj,
ocknij się — nie jest za późno,
Przynajmniej
teraz pomyśl o przyszłości.
(Wiersz telugu.)
Ucieleśnienia miłości! Drodzy uczniowie!
Jeśli
w taki sposób spędzicie własny czas, jeśli tak roztrwonicie
swój czas i energię na próżne zajęcia, na co zdadzą się
wasze ludzkie narodziny? Co się z wami stanie w przyszłości? Czy
kiedykolwiek zastanawialiście się nad tym? Czas jest miarą ludzkiego
życia. Czas jest najcenniejszym aspektem ludzkiego życia. Nie
marnujcie czasu. 'Czas stracony, to stracone życie.' Musicie poważnie
zadać sobie pytanie, czy jest rozsądne tracić w ten sposób
swój czas. Jeśli
w tym młodym wieku zmarnujecie swój czas, kiedy zdołacie
uświęcić swoje życie?
Na tym karmabhumi
(świecie czynu) człowiek musi realizować karmę od samych
narodzin aż po śmierć. W rzeczywistości ludzkie życie dano nam
właśnie po to, byśmy realizowali karmę. Dlatego
ciągle zajmujemy się wykonywaniem rozmaitych karm.
Ale bardzo niewielu zadaje sobie trud zastanowienia się, czy ich
karmy są satkarmami (dobrymi czynami), czy nie.
Należy starać się uświęcać czas — od samego dzieciństwa. Jemy
rozmaite rzeczy jako pożywienie, by pokrzepić to ludzkie ciało. Ale
nikt nie zastanawia się, czy pokarm, który spożywa, jest właściwy i
zdrowy; czy jest korzystny dla stanu jego fizycznego, mentalnego i
duchowego zdrowia.
(Wiersz telugu.)
Bhagawad Gita mówi nam, że człowiek ma jedynie prawo
wykonywać swoje obowiązki, a żadnego do ich owoców. Naturalnie,
z każdej dokonanej przez ludzką istotę karmy
będzie jakiś skutek. Z dobrej karmy
będzie dobry rezultat, a zły ze złej. Jest to odwieczne prawo. Gdy
spożyjecie owoc mango, odbije się wam tylko tym owocem, a nie limoną.
W taki sam sposób wasza głowa (myśli) zawsze jest warunkowana
przez rodzaj przyjmowanego pokarmu. 'Jakie pożywienie, taka głowa
(myśli). Jaka głowa, taki Bóg.' Znaczy to, że odżywianie,
głowa i Bóg idą razem. W związku z tym, należy zawsze
pielęgnować dobre i szlachetne myśli. Jeśli od samego dzieciństwa
będziecie jedli sattwiczne pożywienie i pielęgnowali sattwiczną
naturę, całe wasze życie przebiegnie gładko. Trzeba zatem zważać na
pokarm i głowę (myśli). Jeśli pragniecie uświęcić swoje ludzkie
narodziny,
nie powinniście żyć jak ptak czy zwierzę. Urodziwszy się istotą
ludzką, należy czynić karmy
godne ludzkiej istoty.
Co implikuje pojęcie 'Ludzkie wartości' czyli satja
(prawda), dharma (prawość), śanti (pokój), prema
(miłość) i ahimsa (niekrzywdzenie)?
Będziemy mieli prawo nazywać się istotami ludzkimi tylko wtedy, gdy
pielęgnujemy i okazujemy te pięć ludzkich wartości w życiu
codziennym. Ludzka istota jest składnicą triguny
[trzech zespołów cech, czyli gun],
mianowicie sattwy (spokój, czystość), radźasu
(namiętność, aktywność) i tamasu
(lenistwo, ospałość). Niestety, dzisiaj widzimy, że u ludzkich istot
przeważają radźoguna i tamoguna.
Nigdzie nie spotkamy nawet śladu guny
sattwicznej. Dlatego obecnie sprawą najwyższej wagi jest uczenie i
zachęcanie ludzi do
rozwijania sattwaguny, czynienia sattwicznych karm
i ostatecznie osiągnięcia siedziby sattwaguny.
Ucieleśnienia miłości!
Znajdujecie się teraz w okresie dzieciństwa.
Jest to właściwy wiek na rozwijanie sattwaguny.
Jakość waszego życia w późniejszych okresach będzie zależała
od cech jakie wyrobicie w sobie teraz. Jaki sens ma próbowanie
rozwijania guny
sattwicznej w umęczonej końcówce życia, gdy wasze fizyczne
ciało odmawia współpracy w sadhanie
[duchowej praktyce]? Zatem, musicie pielęgnować gunę
sattwiczną i wcielać ją
w życie już od samej młodości. Jeśli człowiek chce doświadczyć
manawatwy
(człowieczeństwa) i sięgnąć dajwatwy
(boskości), guna
sattwiczna jest mu niezbędna. Dojść do sattwicznej natury możecie
tylko wtedy, gdy świadomie dbacie o sattwagunę.
Jeżeli zamierzacie osiągnąć sattwiczną naturę, a oddajecie się czynom
radźasowym i tamasowym, nie jest to możliwe. Wszyscy nasi starożytni
mędrcy i wieszcze prowadzili swoją sadhanę, gdy byli młodzi i
silni.
Ucieleśnienia miłości!
Musicie jeść sattwiczne pożywienie. Spożywając sattwiczne
posiłki, będziecie w stanie rozwijać sattwiczne myśli, zaś pielęgnując
sattwiczne myślenie, będziecie w stanie podejmować sattwiczne karmy
[czyny]. W młodości absolutną koniecznością jest posiadanie
sattwicznych przyjaciół i zawsze przebywanie tylko w ich
towarzystwie. Mówi się:
(Sanskrycka
śloka.)
Zatem, musicie jeść sattwiczne pożywienie, mając na uwadze swój cel
wyzwolenia. Możecie najść was wątpliwość, że nie zawsze będzie
możliwość otrzymania takiego sattwicznego jedzenia. Nie zgadzam się z
tym zapatrywaniem. Czy nie otrzymujecie w obfitości warzyw
i jadalnej zieleniny? Faktycznie od samego urodzenia z łona matki
żyjecie i tryskacie zdrowiem dzięki mleku matki lub krowiemu mleku.
Czy nie jest to sattwiczny pokarm? Czy nie możecie wyżyć o
wegetariańskiej diecie składającej się z warzyw, zielonych
liści i krowiego mleka?
Dlaczego mielibyście zaspokajać potrzeby narzucone przez
podniebienie, dodając chilli, sól, tamarynd i inne przyprawy?
Sattwagunę będziecie w stanie rozwinąć tylko wtedy, gdy
stopniowo zredukujecie te smakowe dodatki. Na rodzicach spoczywa
wielka odpowiedzialność uczenia dzieci o pożytkach z sattwicznego
jedzenia i przyzwyczajenia ich do niego od najmłodszych lat. Z
drugiej strony, jeśli rodzice sami przygotowują i podają radźasowe i
tamasowe posiłki składające się z mięsa, ryb itd. w swoich domach, jak
mogą oczekiwać, by ich dzieci rozwinęły sattwagunę? Moim
zdaniem, dzieci powinny przynajmniej powstrzymywać się od takiego
radźasowego i tamasowego pożywienia i domagać się od rodziców
wyłącznie sattwicznych posiłków. Należy świadomie wprowadzać
nawyk jedzenia wyłącznie sattwicznych pokarmów. Tylko wtedy
będzie możliwe rozwinięcie sattwaguny.
Ucieleśnienia miłości!
Wszystkie nasze zmysły są kształtowane przez trigunę,
a guny z kolei są kształtowane przez pożywienie, jakie
przyjmujemy. Jestem pewien, że jeśli zaczniemy jeść sattwiczne
posiłki, podejmować się sattwicznych karm
i chodzić w towarzystwie sattwicznych przyjaciół, możemy
przetransformować się w osoby sattwiczne. Za złe cechy odpowiada złe
towarzystwo. Jeżeli chcecie rozwijać dobre cechy, musicie jeść
sattwiczny pokarm. W istocie, za wszystkie złe cechy odpowiedzialne
jest jedzenie, które spożywamy.
Drodzy uczniowie!
Jeżeli już od tych swoich wczesnych lat rozwiniecie złe cechy, takie
jak gniew, namiętność, zawiść, zazdrość itd., zepsujecie sobie całe
życie. Takimi złymi cechami zatruwacie swoje młode umysły. Moja rada
dla dzieci, uczniów i studentów brzmi: już od tego
młodego wieku jedzcie sattwiczne pożywienie, pielęgnujcie sattwiczne
zachowanie i przestawajcie w towarzystwie
sattwicznych ludzi. Często widzę, że obecnie dzieci dołączają do
złego towarzystwa z chwilą wstąpienia do szkoły czy koledżu i później
trzymają się tego towarzystwa złych ludzi. Skutkiem tego jest
rozwijanie złych cech i w konsekwencji złe zachowanie. Często nawet nie
zdają oni sobie sprawy z subtelnych zmian, jakie zachodzą w ich
zachowaniu w stosunku do starszych, rodziców, nauczycieli i
społeczeństwa. Uważają, że są na dobrej drodze, gdyż uczą się w
dobrej placówce oświatowej. Wykształcenie, które tam
zdobywają, może być i dobre, ale ich serce jest do cna
zanieczyszczone z powodu złego towarzystwa. Już w tym młodym wieku w
ich umysłach kiełkują liczne złe myśli.
Ludzie
często myślą, że jest to naturalne zjawisko u młodych ludzi.
Całkowicie nie zgadzam się z tym poglądem. Absolutnie nie jest to
zjawisko naturalne! Jest jak najbardziej nienaturalne. Ponieważ jecie
złą żywność, macie złe myśli. Dlatego przede wszystkim porzućcie złe
jedzenie. Ludzie, którzy są oddani Swamiemu muszą przyłączać
się do satsangi
[dobrego towarzystwa]. Jednak wy przestajecie ze złym towarzystwem i
w rezultacie rozwijacie złe myśli. Jeśli już złe myśli pojawią się w
waszym umyśle, nikt ich nie zdoła stamtąd przepędzić. Dlatego musicie
pielęgnować dobre myśli, zanim do waszego umysłu wkradną się złe.
Drogie dzieci!
Istnieją liczni rodzice, którzy nie troszczą się o przyszłość swoich
dzieci. Albo są zbyt zajęci, goniąc za swoim powołaniem, albo są
bezradni w stosunku do waszego zachowania. Ale jeśli będziecie
kroczyć ścieżką prawości, będą najszczęśliwsi. Z drugiej strony,
jeśli chodzicie ze złym towarzystwem rozwijając złe zwyczaje
skutkujące złym zachowaniem, będą bardzo smutni i nie będą zdolni
dzielić swoich zmartwień i cierpienia z nikim. Waszym głównym
obowiązkiem jest więc
uszczęśliwiać swoich rodziców. Jeśli chcecie, by rodzice byli
szczęśliwi, musicie kroczyć ścieżką prawości. Idźcie zatem ścieżką
prawości i uszczęśliwiajcie rodziców. Tylko wtedy będziecie w
stanie rozwijać dobre zachowanie.
W ludzkim życiu występują trzy wzajemnie powiązane aspekty: myśli,
zachowanie i końcowy skutek. Jakie myśli, takie zachowanie, a jakie
zachowanie, takie skutki. Nauczyciele oczekują dobrego zachowania od
uczniów. Jak jednak ma być to możliwe, skoro uczniowie
obracają się w złym towarzystwie,
jedzą niewłaściwe rodzaje pożywienia i rozmyślają o złych rzeczach? W
takiej sytuacji końcowy rezultat jest zawsze zły. Spożywając gorzkie
jedzenie, nie możecie oczekiwać odczucia słodyczy. Krótko
mówiąc, radźasowy i tamasowy pokarm, jaki spożywacie,
jest podstawową przyczyną złych myśli, które przychodzą wam do
głowy.
Drodzy uczniowie!
Wszyscy musicie kroczyć ścieżką prawości. Nawet jeśli wasi rodzice z jakichś
powodów proponują wam przyrządzane w domu posiłki radźasowe i
tamasowe, musicie wyjaśnić rodzicom i przekonać ich co do złych
skutków takiego pożywienia, mówiąc: 'Mamo! Jeśli
będziesz tak podawać mi jedzenie radźasowe i tamasowe, będę miał
tylko złe myśli. Nie sprzyja to mojemu dobremu zachowaniu.' Musicie
także przekonać ich o potrzebie podawania
sattwicznego pożywienia wszystkim członkom rodziny. Ale powinniście
nie tylko sattwicznie jeść; powinniście też czytać dobre książki.
Całe wasze życie zależy od dobrego jedzenia, dobrych myśli i dobrego
towarzystwa.
Drodzy uczniowie!
Nie powinniście czytać różnego rodzaju chłamu, takiego jak tanie
powieści, opowiadania itp. Takie śmiecie wywołują w was złe myśli i
zanieczyszczają umysł. Gdy idziecie do biblioteki, powinniście czytać
biografie wielkich i szlachetnych ludzi, co przyczyni się do rozwoju
waszych dobrych cech i dobrych myśli. Jedną z przyczyn
zanieczyszczenia młodych umysłów i zapanowania w nich złych
myśli jest czytanie wszelkiego rodzaju pośledniej literatury. W
istocie, tylko umysł jest odpowiedzialny za dobre lub złe myśli.
Dlatego mówi się: Manaewa manuszjanam karanam bandhamokszajo
(zaprawdę to umysł jest przyczyną przywiązania i wyzwolenia
człowieka). Niestety, w tych czasach to tanie książki stały się
popularne i są uznawane za wielce atrakcyjne. Dobre książki stały się
rzadkością. Można zapytać, gdzie takie dobre książki można dostać.
Chodźcie do bibliotek instytucji zaangażowanych w podnoszenie
moralnej i duchowej świadomości ludzkości. Często spotykamy ludzi
podróżujących pociągami i autobusami, którzy kupują bezwartościowe
książki dostępne w stoiskach na peronach dworców i potem czytają z
wielkim zainteresowaniem. Mogą tłumaczyć, że czytają je dla zabicia
czasu. Nie zdają sobie jednak sprawy z tego jak te książki szkodzą
przez wywoływanie złych myśli i zanieczyszczanie umysłu.
Zawsze więc musicie wybierać książki, które przyczyniają się do waszego
intelektualnego, moralnego i duchowego rozwoju.
Ucieleśnienia miłości!
Jeśli chcecie rozwijać dobre myśli i dobre zachowanie, musicie
czytać dobre książki. Wielu uczniów dzisiaj uważa za modne czytanie miernej
literatury dostępnej po niskich cenach. Skutkiem są ich tanie myśli i
mierne zachowanie. Szukają tanich książek i tandety rozprowadzanej za
darmo. Wykazują żałosny brak rozróżniania, pozwalającego
stwierdzić czy takie teksty sprzyjają
ich moralnemu i duchowemu rozwojowi oraz rozwojowi charakteru. Zdadzą
sobie jednak sprawę ze skutków tego postępowania, gdy ich
umysły będą już całkowicie zanieczyszczone. Wtedy będzie już za
późno, by cofnąć tamte kroki. Dobre myśli i dobre zachowanie
może być rozwijane tylko poprzez dobre książki.
Drodzy uczniowie!
Jest wiele innych ważnych aspektów, których trzeba was
nauczyć przez te trzy dni, a które umożliwią wam pielęgnowanie
szlachetnych myśli i kroczenie ścieżką prawości. We właściwym czasie
będę uczył tych aspektów, co pozwoli wam na pielęgnowanie
dobrych myśli. [tłum. KMB; 2005.11.01]
Człowiek rodzi się z powodu karmy,
Wzrasta i odchodzi z tego świata z powodu karmy;
Karma
jest zaprawdę ucieleśnieniem boskości.
Szczęście
i smutki na tym świecie
Są
skutkiem wyłącznie karmy.
Dobre towarzystwo prowadzi do nieprzywiązania;
Nieprzywiązanie uwalnia od ułudy;
Wolność od złudzeń prowadzi do równowagi umysłu;
Równowaga umysłu daje wyzwolenie.