Rozwińcie miłość i wiedźcie życie prawdziwego człowieka
Boski Dyskurs wygłoszony wieczorem 20 marca 2007 r. w Prasanthi Nilayam podczas święta Ugadi, hinduskiego Nowego Roku obchodzonego m.in. w stanie Andhra Pradeś.
Uczniowie i studenci! Obywatele okręgu Anantapur! Słowa, które wypowiedzieliście i przedstawione programy zapadły Mi głęboko w serce. Daliście przykład innym i dowiedliście ponad wątpliwość, że mieszkańcy Anantapuru są obdarzeni ogromnym potencjałem i talentami. Jest Moim życzeniem, by wszystkie pozostałe okręgi poszły za waszym przykładem. Niczego innego nie pragnę. Chcę oczyścić wasze serca i obdarzyć was pokojem i błogością. Jest to jedyne Moje pragnienie. Nie ma we Mnie ani śladu wrogości, nie mam też żadnych wrogów. Wszyscy są Moi. To Moja miłość przejawia się w was wszystkich. Mówię tylko o miłości i o niczym innym. Mam niezmierzoną miłość do dzieci. W istocie są one Moim jedynym mieniem. Gdy oni wyjdą na ludzi, cały świat zacznie prosperować.
Zawsze powinniście żyć w jedności. Nazywacie siebie Hindusami (ang. Hindu). Co znaczy termin HINDU? H to skromność (humility), I – indywidualność, N – narodowość, D – boskość (divinity) zaś U – jedność (unity). Jest to zaprawdę naszych pięć tchnień życiowych (pańća prany). Tak jak pięć żywiołów, pięć zmysłów i pięć powłok (pańća kosze) składają się na fizyczne ciało, te pięć cech stanowi istotę duchowości. Dlatego powinniście chronić te pięć cech i trwać w jedności. Nigdy nie zostawiajcie pola dla różnicy zdań, nawet w błahych sprawach. Gdy pojawiają się rozbieżności, każdy powinien być gotowy do wybaczenia drugiemu. Wszyscy są dziećmi Boga. Wszyscy są braćmi i siostrami. Powinniście zrozumieć tę prawdę i zgodnie z nią postępować. W każdym jest miłość. Wszyscy mogą żyć w jedności tylko wtedy, gdy człowiek rozwinie w sobie miłość. Jeśli rozwiniemy miłość i wyzbędziemy się wrogości, przejawią się nasze wrodzone moce. Dorosłych nękają liczne zmartwienia, co osłabia ich mentalne moce. Ale młodzież jest obdarzona ogromną mocą umysłu i zmysłów. Powinna ją rozwijać poprzez uświęcone korzystanie ze zmysłów.
Powinniśmy rozwijać ducha jedności. Nigdy nie sądźcie, że należycie do jakiegoś szczególnego stanu, dając tym powód do różnic. Powinniście zawsze myśleć, że należycie do Indii. O tym mówiłem niedawno w Madrasie (Chennai). Nie utożsamiajcie się z wjaszti tattwą (pierwiastkiem indywidualności). Powinniśmy utożsamiać się z samaszti tattwą (pierwiastkiem społeczności) i pielęgnować jedność. Nigdy nie zaniedbujcie poczucia narodowości. Prawdę, prawość, pokój, miłość i niekrzywdzenie traktujcie jako swoje pańća prany (pięć życiowych tchnień) i podtrzymujcie świętość miana manawa (ludzka istota). Tam gdzie jest miłość, tam jest pokój. Tam gdzie jest pokój, tam nie ma krzywdzenia. Osoba pozbawiona miłości nie dostąpi spokoju. Pokoju nie da się kupić w sklepie. W świecie zewnętrznym panuje tylko niepokój. Gdybyście spytali nawet milionera, powiedziałby: 'Mam wszystko oprócz spokoju ducha.' Pokój można osiągnąć wyłącznie poprzez miłość. Boska miłość jest podstawą każdej rzeczy. Gdy rozwiniemy miłość do Boga, wszystko dobrze się ułoży. Gdy nie mamy miłości do Boga, dopuszczamy do głosu takie złe cechy jak gniew, wrogość, zazdrość itd. Dzisiaj człowiek wyzbył się takich ludzkich cech jak miłość, pokój czy miłosierdzie i wiedzie życie zwierzęcia.
Wszystkie trudności powinniśmy przyjmować z wyrozumiałością
Wyrozumiałość to prawdziwy urok tego świętego kraju Bharat (Indie). Spośród wszystkich rytuałów największym poświęceniem jest trzymanie się prawdy. Najsłodszym uczuciem w tym kraju jest miłość do własnej matki. Charakter ceni się o wiele wyżej niż samo życie. Ludzie zapomnieli te podstawowe zasady naszej wielkiej kultury i imitują kulturę Zachodu. Niestety! Bharatijowie (Hindusi) nie zdają sobie sprawy z wielkości własnego dziedzictwa kulturowego, na podobieństwo potężnego słonia, który jest nieświadomy własnej siły.
Człowiek posiada wielkie moce. Potęgi obecnej w nas nie można znaleźć nigdzie indziej. Ale zapominamy o wrodzonych nam mocach, gdy grzęźniemy w złych cechach, takich jak wrogość i zazdrość. Nigdy nie powinniśmy żywić wrogości czy okazywać gniewu w stosunku do nikogo. Nie przejmujcie się, gdy ktoś wyładowuje na was swoją złość. Pozdrówcie go i pozostańcie spokojni i opanowani. Nawet swojego wroga pozdrawiajcie z miłością, mówiąc: 'Witaj bracie! Jak się miewasz?' Gdy zwrócicie się do niego jak do brata, on też odwzajemni takie same braterskie uczucia. Z drugiej strony, jeśli powiecie mu: 'Jesteś moim wrogiem,' dalej będzie rozwijał do was wrogość. Wszystkie wasze odczucia wrócą do was w postaci reakcji, odbicia i oddźwięku. Jakie działanie, taki skutek. Czy odbije się wam ananasem, gdy zjecie mango? Nie. Zapach po odbiciu zależy od spożytego owocu. Podobnie, gdy przepełnicie serce miłością, będziecie doświadczać tylko miłości.
Drogie dzieci! Miłość powinniście rozwijać już od tych wczesnych lat. Chodzi tu nie o doczesną miłość, lecz o boską miłość. Gdy będziecie mieli tę wzniosłą miłość, nie dotknie was upojność przyziemnych pragnień. Rozwijajcie więc boską miłość. Moje życie niesie świadectwo tego pierwiastka boskiej miłości. Miłość jest znakiem rozpoznawczym prawdziwego człowieczeństwa. Kogoś pozbawionego miłości w ogóle nie można nazwać człowiekiem. Zatem, rozwijajcie miłość i prowadźcie życie manawy w prawdziwym znaczeniu tego słowa. Zdobądźcie dobre imię.
Program, który dzisiaj przedstawiliście i uczucia, jakie wyraziliście powinny zostać rozpowszechnione na cały naród. Niestety, obecnie żadna gazeta nie relacjonuje takich świętych wydarzeń. Szeroko rozgłaszają wszelkiego rodzaju śmieci świata krzykliwych pozorów.
Nasze serca powinniśmy wypełnić świętą, bezinteresowną i niezachwianą miłością. Boga opisuje się jako Nirgunam, Nirańdźanam, Sanatana Niketanam, Nitja, Śuddha, Buddha, Mukta, Nirmala Swarupinam (Bóg jest tym, który nie ma atrybutów, jest czysty, jest ostatecznym miejscem zamieszkania, wieczny, niesplamiony, oświecony, wolny i jest ucieleśnieniem świętości). Powinniśmy dokładać starań, by uświęcić nasze ludzkie życie. Jak można je uświęcić? Czy przez oddawanie się sporom i rozwijanie wrogości? Nie, nie. To są cechy zwierzęce. Prawdziwą ludzką cechą jest miłość. Tak więc, drogie dzieci, rozwijajcie miłość. Kiedykolwiek pojawi się między wami różnica zdań, odsuńcie ją. Gdy miłość uznacie za własny oddech, nie będzie miejsca na zwierzęce skłonności, takie jak wrogość czy zazdrość. Zwierzęta żyją w lesie, nie żywiąc do siebie nijakiej wrogości. Taką złą skłonność można natomiast często spotkać wśród ludzi, którzy powinni prowadzić cywilizowany styl życia. A jest to sprzeczne z ludzką naturą. Ludzkie życie ma na celu rozwijanie miłości, a nie gromadzenie pieniędzy. Pieniądze przychodzą i odchodzą, zaś moralność przychodzi i wzrasta.
Drogie dzieci! Posiadacie czyste serca i spokojne umysły. Kiedy nasze serca są czyste, łatwo jest rozwinąć miłość. W istocie wasza miłość może stać się tak rozległa jak niebo. Nigdy, w żadnej sytuacji nie porzucajcie miłości. Swami zawsze jest w was, z wami, przy was, nad wami i pod wami. Rozwijajcie więc miłość. Już wkrótce przyjadę do Anantapuru. Minęło już ponad dziesięć lat od ostatniej Mojej wizyty w Anantapurze. Ale teraz, przyciągany siłą waszej miłości i kierowany (Moją) Sankalpą [wolą], z pewnością pojadę. Przygotujcie się na Moje odwiedziny, śpiewając coraz więcej bhadźany i dzieląc się ze wszystkimi swoją miłością. "Hari bhadźan bina sukha śanti nahin." Nie można osiągnąć pokoju bez wyśpiewywania chwały Boga.
Jest wiele kobiet, które są obdarzone bhakti i prapatti (oddaniem i pobożnością). Wszystkie powinny zebrać się i zorganizować prace. Powinny utrzymywać swoje domy w czystości i prowadzić dzieci świętą drogą. Jednak dzisiaj wykształcone kobiety podejmują pracę zarobkową. Takie kobiety mają niewielkie rozumienie swoich domowych powinności. Gdy kobiety wyjdą z domu do pracy, kto będzie zajmował się domem? Gdy kobiety wychodzą, by nauczać cudze dzieci w szkole, kto zaopiekuje się ich własnymi dziećmi? Przede wszystkim powinniście uczyć własne dzieci i kierować je na właściwą drogę. Tylko wtedy możecie być nazywane prawdziwymi matkami. Jeśli pójdziecie do biura zaniedbując swoje dzieci, one mogą zejść na złe drogi. Przez to stracicie spokój. Dlatego przede wszystkim właściwie zaopiekujcie się swoją rodziną. Szanujcie swoich rodziców i bliskich ze strony męża. Do tego sprowadza się ideał kobiecości. Wszyscy – dzieci, młodzież, dorośli, mężczyźni i kobiety – powinni kroczyć ścieżką prawdy. Tylko wtedy możecie rozpowszechnić radość i błogość w naszym kraju i w całym świecie. Chronić musimy nie tylko nasz dom i fizyczne ciało. Musimy ochraniać nasz naród. Bo czymże jest to fizyczne ciało? Dzisiaj istnieje, ale jutra może już nie dożyć. Ciało jest jak ta bańka mydlana. Umysł jest niczym szalona małpa. Nie kierujcie się ciałem ani umysłem. Słuchajcie sumienia. Tylko wtedy osiągniecie szczęście we wszystkich aspektach.
Ucieleśnienia miłości! Dzisiaj wasza miłość głęboko Mnie wzruszyła. Gdy widzę jak rozdajecie ubogim i potrzebującym rozmaite rzeczy, Moje serce przepełnia niezmierna błogość. Aswattha Narayana i jego rodzina wsparli jak tylko mogli ten szlachetny cel. Wielu ludzi z tego miasta, w tym profesorowie i wykładowcy, wspólnie pracowało z entuzjazmem. Zrobili o wiele więcej niż zaplanowali.
(Zwracając się do beneficjentów, Bhagawan powiedział:) Proście Mnie o wszystko, czegokolwiek potrzebujecie – na pewno wam dam. Nie rezygnujcie ze swojej nauki z powodu braku pieniędzy. Jeśli nie stać was zapłacić miesięcznego czesnego, proście Mnie. Dam wam potrzebne pieniądze. Wasi rodzice mogą zmagać się z wiązaniem końca z końcem. Dlatego nie kłopoczcie ich domaganiem się pieniędzy. Matri Dewo bhawa, pitri Dewo bhawa (czcij matkę jak Boga, czcij ojca jak Boga)
Nie myślcie, że Bóg znajduje się gdzieś w odległej krainie, daleko od was. Bóg nigdy nie może być daleko od was. On nigdy was nie porzuci. Zawsze jest w was, z wami i wokół was. Mocno w to wierzcie i zawsze bądźcie szczęśliwi. Gdy jesteście sami, pomyślcie, że Bóg jest z wami. Mówcie sobie: 'Nie jestem sam(a). Bóg jest ze mną.' Od tej chwili rozwijajcie takie mocne przekonanie. Będziecie wolni od wszelkich zmartwień i niepokojów. W swoim sercu rozwijajcie święte odczucia.
[tłum. KMB; 2007.04.15]