Kazik Borkowski (PL)

Samo urodzenie się w Bharacie (Indiach) jest wielkim błogosławieństwem

Słoń, nieświadomy swojej olbrzymiej siły, potulnie poddaje się poleceniom zwykłego kornaka (poganiacza słoni), który pracuje za marne grosze. Siada, gdy kornak każe mu siąść i wstaje, gdy każe mu wstać., tak jak został przez niego wyćwiczony. W takiej samej sytuacji znajdują się Bharatijowie, którzy zapomnieli o wielkości swojej świętej kultury i naśladują obce kultury. Kultura Bharatijów jest najświętsza, potężna i wieczna. Skoro zapominamy o tej kulturze, cóż takiego jest w obcych kulturach, co moglibyśmy naśladować? Matri Dewo bhawa, pitri Dewo bhawa, aćarja Dewo bhawa, atithi Dewo bhawa (czcij matkę, ojca, nauczyciela i gościa jak Boga). Są to kardynalne zasady kultury Bharatijów. Nasza matka jest naszym pierwszym nauczycielem. Jeśli zapomnimy o poleceniu matki, jaki jest sens stosowania się do czegokolwiek innego?

Pierwiastek Atmy jest jedyną rzeczywistością

Ucieleśnienia miłości!

Cały świat jest odbiciem waszych myśli. Wszystko, co widzimy w tym świecie jest nierzeczywiste i negatywne. Nic nie jest rzeczywiste i pozytywne. Wszystkie doczesne istoty i przedmioty, takie jak góry, lasy itd., są projekcją waszego umysłu. Jedyną rzeczywistością w tym świecie jest Atma. Nie istnieje nic oprócz niej. Gdzie znajduje się Atma? Pan Kriszna oświadczył: Mamajwamśo dźiwaloke dźiwabhuta sanatana (wieczna Atma we wszystkich istotach jest częścią Mojego Jestestwa). Ta sama Atma jest obecna we wszystkich. Nie ma niczego takiego jak wasza Atma i Moja Atma. Ekamewa adwitijam Brahma (Bóg jest jeden bez drugiego). Widzenie wielorakości jest waszym urojeniem. Człowiek z dwoistym umysłem jest na poły ślepy. Tak więc, wszyscy są jednym. Sahasra śirsza Purusza sahasraksza sahasra pad (Kosmiczna Istota ma tysiące głów, oczu i stóp). Zapominając o tej kosmicznej postaci boskości, dajemy się zwodzić pozornej różnorodności. Człowiek stał się ofiarą wszelkiego rodzaju problemów i cierpienia, gdyż zapomniał o tym pierwiastku jedności. Zatem, człowiek powinien rozwinąć jedność, co może doprowadzić go do czystości. Gdy łączymy czystość z jednością, osiągamy boskość. Tylko wtedy możemy urzeczywistnić Atmatattwę (pierwiastek Jaźni). Atmatattwa jest głównym tematem Upaniszad. W szczególności, temat ten wyczerpująco omawia Upaniszada Tajtrija. Gdy rozwiniemy pełną wiarę w Atmę, będziemy każdego traktować jak kogoś własnego. Istnieje tylko jeden pierwiastek Atmy, czy też świadomość, który przenika cały wszechświat. W rzeczy samej, jest to jedyna rzeczywistość, która istnieje; nie istnieje nic oprócz niej. Wszystko inne w tym wszechświecie jest odbiciem tej świadomości. Nigdy nie powinniśmy zapominać o tym pierwiastku Atmy i próbować urzeczywistnić tę fundamentalną jedność całego stworzenia. Ludzie mogą należeć do różnych krajów, religii, kast i wyznań, ale we wszystkich jest ten sam pierwiastek Atmy.

Wszystko podlega zmianom. Tylko pierwiastek Atmy jest niezmienny. Awatarzy, tacy jak Rama i Kriszna, inkarnowali się na ziemi w ludzkiej postaci. Także oni porzucili swoją śmiertelną powłokę po wypełnieniu boskiej misji, gdy ich czasowy pobyt na ziemi dobiegł końca. Zatem, nikt nie jest tutaj na stałe. Taki jest pierwiastek Atmy. Wszystko na tej ziemi ma początek i koniec. Wszystko zmienia się z upływem czasu. Tylko pierwiastek Atmy jest prawdziwy i wieczny. Nie ma narodzin ani śmierci. Powinniście więc pokładać wiarę tylko w Atmie i w niczym innym. Gdziekolwiek byście się nie udali, zawsze powinniście być świadomi, że jesteście Atmą i że każdy inny także jest ucieleśnieniem Atmy. Człowiek zapomina o swojej atmicznej rzeczywistości i jest zwodzony przez wszelkiego rodzaju wymyślone pojęcia. Kreuje wiele rzeczy dzięki wyobraźni. Umysł jest przyczyną wszystkiego – tak samo przyjemności jak i bólu, radości i smutku, narodzin i śmierci. Człowiek przechodzi przez różne stadia, takie jak dzieciństwo, wiek młodzieńczy, starość itd. Zmianom podlega tylko ciało, jednostka pozostaje ta sama. Całe stworzenie wyłoniło się z pierwiastka Atmy, który jest niezmienny. Powinniśmy mieć pełną wiarę w ten niezmienny pierwiastek Atmy. Dzisiaj wielu ludzi jest chwiejnych i zmienia się z chwili na chwilę. Takie osoby nie mogą być nazywane prawdziwymi ludzkimi istotami. Kto jest prawdziwą ludzką istotą? Prawdziwą istotą ludzką jest ten, kto jest stały i niezachwiany. Niezależnie co się stanie, on powinien mieć mocną wiarę w Jaźń. Tylko wiara w siebie może uczynić człowieka nieśmiertelnym. (W tym miejscu Swami opowiedział historię Abrahama Lincolna i o tym jak jego matka w dzieciństwie wpoiła mu wiarę w siebie, dzięki której osiągnął pozycję prezydenta Ameryki).

Zawsze bądźcie posłuszni poleceniom matki

Ludzie prowadzą rozmaite praktyki duchowe. Istnieje też wiele form oddania, takich jak śrawanam (słuchanie), kirtanam (śpiewanie), Wisznusmaranam (kontemplacja Wisznu), Padasewanam (służenie Jego Lotosowym Stopom), wandanam (pozdrawianie), arćanam (oddawanie czci), dasjam (służenie), sneham (przyjaźń), atmaniwedanam (całkowite poddanie się). Ale wszystkie te praktyki na niewiele się zdadzą, jeśli brakuje wam wiary w siebie. Dlatego wszyscy powinniście rozwinąć wiarę w siebie. Uczniowie i studenci powinni pisać swoje egzaminy z wiarą. Możecie mieć licznych przyjaciół, ale żaden może nie przyjść wam z pomocą, gdy będziecie jej potrzebować. Największą waszą pomocą są nauki matki. Właśnie dlatego nasi przodkowie darzyli matkę wielkim szacunkiem. Możecie zignorować polecenie każdego, ale nigdy nie możecie być nieposłuszni własnej matce. Błogosławieństwa matki pozostają przy was na zawsze. Lincoln zdołał osiągnąć tę wysoką pozycję, ponieważ posłuchał poleceń matki. Ale dzisiaj wielu ludzi, gdy osiągnie jakieś wysokie stanowisko w życiu, okazuje brak szacunku dla własnej matki. Gdy jakiś urzędnik przyjdzie do ich domu i spyta: „Kto to jest?,” wahają się nazwać ją matką. Ale na przykładzie matki Lincolna widzieliśmy jak wielkim ona jest nauczycielem! Dlatego nigdy nie powinniście ignorować poleceń matki. Cokolwiek powie, powinniście bezwarunkowo wykonać. Wasza matka jest waszym prawdziwym Guru. Inni mogą zrobić dla was coś dobrego, ale prawdziwej pomocy udziela tylko wasza matka.

Ktoś nieposłuszny własnej matce nigdy nie odniesie sukcesu w żadnym ze swoich przedsięwzięć. Nawet po objęciu prezydentury Ameryki Lincoln wiódł skromne życie i zyskał wielką reputację. Wy też powinniście zdobyć dobre imię. Nic wielkiego nie ma w posiadaniu wysokich zarobków. Lincoln nigdy nie aspirował do wysokich zarobków. Zadowalał się tym, co otrzymywał. Także nie gustował w wykwintnym jedzeniu. Jadał tylko proste posiłki. Wielu innych ludzi z innych krajów prowadziło przykładne życie i doświadczało błogości tak jak Lincoln. Jednakże, niektórzy myślą, że tylko ludzie z innych krajów są wielcy. Ale w rzeczywistości wielkimi są tylko ci, którzy są posłuszni swojej matce. Dlatego, w swoim życiu matce nadawajcie najwyższą wagę. Gdy będziecie lekceważyć polecenia matki, wystawicie się na wielkie cierpienia. Faktycznie, całe wasze życie będzie totalnym niepowodzeniem. Powinniście bezwarunkowo słuchać tego, co mówi matka, bez zastanawiania się czy praca jest trudna, czy łatwa. Pierwszorzędne znaczenie powinno mieć dla was posłuszeństwo matce. Nie traktujcie tego jako zwykły rutynowy obowiązek. Jej poleceniom oddawajcie się całym sercem. Doświadczycie pokoju tylko wtedy, gdy w taki sposób będziecie postępowali.

Możecie osiągnąć ważne stanowiska we władzach, ale one wszystkie są tymczasowe. Tylko wiara w siebie zawsze będzie wam pomocna. Mieć wiarę w siebie znaczy mieć wszystko. To tak jakby mieć w ręce cały świat. Dlatego, nigdy nie traćcie wiary w siebie, w żadnych okolicznościach, niezależnie, co inni powiedzą. W sercu zachowujcie tylko słowa matki.

Bharat to kraj słynący z kobiet wielkiej cnoty. Nikt nie może przecenić wielkości kobiet Bharatu. Jedną z takich kobiet była Sawitri, która przywróciła do życia swego nieżyjącego męża. Sita to inna kobieta Bharatu, która dowiodła swej czystości przez wyjście nietkniętą z buchających płomieni. Kobiety tego kraju ustanowiły wielkie ideały. Ponadto, Bharat osiągnął wielkość w wielu dziedzinach życia. Wiele krajów świata boryka się z wielkimi problemami. A Bharat z powodzeniem pokonał swoje problemy. Właśnie dlatego Bharat uznaje się za kraj wielkich zasług, świętości i znaczenia. Jakże wielce zostaliście pobłogosławieni, że urodziliście się w tak świętym kraju! Samo urodzenie się w Bharacie jest wielkim błogosławieństwem. Nic wielkiego nie ma w podróżach samolotem i korzystaniu z innych wygód w życiu. Wystarczy, że będziecie przestrzegać kultury Bharatu. Wtedy osiągniecie powodzenie we wszystkich życiowych przedsięwzięciach.

Bharat to kraj świętości, poświęcenia i wielkoduszności a jego kultura jest także w najwyższym stopniu święta. Wiele krajów świata mogło uczynić znacznie większy materialny postęp niż Bharat, ale pokoju i szczęścia, które panują w Bharacie nie znajdziecie gdzie indziej. Postępy, jakie uczynił Bharat na polu duchowości są niezrównane. Jest to znacznie wartościowsze, niż jakikolwiek postęp materialny. To właśnie z tego powodu mieszkańcy Bharatu mogą wieść szczęśliwe i błogie życie. Ponieważ ludziom innych krajów brakuje pokoju i szczęścia, szukają go w Bharacie. Człowiek może osiągnąć spokój jedynie poprzez duchowość. Dlatego, powinniście pójść drogą duchowości.

Gdy spytamy kogoś, jakie prowadzi praktyki duchowe, może odpowiedzieć: „Ćwiczę koncentrację.” Koncentracja to skupienie uwagi na jakimś szczególnym obiekcie. Ale wyższą od koncentracji jest kontemplacja, która oznacza skupienie uwagi bez przerwy przez dłuższy czas. Jednak wyższym stanem od kontemplacji jest medytacja; wykracza ona ponad koncentrację i kontemplację. Medytacja nie oznacza więc zwykłego siedzenia z zamkniętymi oczami. Medytacją możemy nazwać stan, kiedy nasz umysł jest stały i nie ma zachwiań. Niektórzy myślą, że koncentracja to coś bardzo wielkiego. Ale jest to w rzeczywistości tylko pierwszy krok. Następnym jest kontemplacja, a szczytowy poziom osiąga się dopiero w medytacji. To właśnie medytację winniśmy praktykować. Dzisiaj ludzie przykładają wagę tylko do koncentracji. Ale z samej koncentracji pożytku jest niewiele. To tak jak nauka w podstawówce. Kontemplacja to jak nauka w szkole średniej, zaś medytacja – jak studiowanie. Tytuł uzyskujemy dopiero dochodząc do studiów. Dlatego nie powinniśmy poprzestawać na koncentracji i kontemplacji. Powinniśmy dojść do poziomu medytacji, który jest etapem najwyższym. Dlatego właśnie nasi starożytni riszi (mędrcy) prowadzili medytacje. Podczas medytacji umysł w ogóle nie ma poruszeń – staje się totalnie niezachwiany. To powinniście starać się osiągnąć. Tylko wtedy będziecie mogli być nazywani studentami w prawdziwym znaczeniu tego słowa. Gdy to osiągniecie, będzie to równoważne osiągnięciu wszystkiego. Czytając książki możecie nauczyć się wielu przedmiotów i zdać wiele egzaminów. Ale, że zdaliście egzaminy Bóg uzna dopiero wtedy, gdy przejdziecie test medytacji.

Uczniowie i studenci! Nie szczyćcie się zdobyciem pierwszego miejsca czy najwyższych wyników na egzaminach. Nie jest to tak ważne jak zasłużenie na dobrą opinię. Baczcie, by nie otrzymywać złych uwag. Takie uwagi dostaniecie tylko wtedy, gdy brakuje wam wiary w siebie. Prawdziwie dobre oceny dostaniecie tylko wtedy, gdy rozwiniecie wiarę w siebie. (Bhagawan zaśpiewał bhadźan „Hari bhadźan bina...” i kontynuował Dyskurs.)

Ucieleśnienia miłości! Stale powinniście recytować imię Boga i medytować na Jego formie. Nie jest ważne które imię Boga powtarzacie. Bóg jest tylko jeden. Jest On ucieleśnieniem Atmy i przyjmuje wszystkie imiona i formy. Ten sam Bóg spełnia aspiracje wszystkich swoich wielbicieli. To On darzy was wysokimi stanowiskami i statusem. Nie możecie osiągnąć żadnego stanowiska bez Jego łaski. Tylko osoba, która ma łaskę Boga jest prawdziwym herosem (ang. hero); wszyscy inni są zerami (ang. zero).

[z Sanathana Sarathi, April 2009, tłum. KMB; 2009.04.26]