Alcheringa mówi o Uluru i Ziemi
Mówi Alcheringa:
Teraz łatwo jest wyobrazić sobie zniszczenia spowodowane przez asteroidę na Ziemi. Doszłam do wniosku, że wypchnięcie Uluru i Kata Tjuty przez głębokie trzęsienie ziemi nastąpiło w tym samym czasie, co upadek Atlantydy, w późnym Plejstocenie (1,5 miliona do 10000 lat temu) jakieś 14000 do 10000 lat temu. Jest to czas, któremu nauka przypisuje pełnię epoki lodowcowej.
Po tym czasie, gdy lód zaczął topnieć, spływająca woda mogła nanieść do tego obszaru muł, który po wyschnięciu utworzył bardzo gorącą pustynną równinę.
Pokaźna część współczesnej Australii jest wciąż pustynią z wielu odsłoniętymi skałami, które wykazują różnice w poziomach plateau wywołane erozją spowodowaną przez wiatr lub wodę. Pozostały z tego procesu dziwaczne skały lub stwardniały piasek albo błota, z których tylko niewiele formacji zostało geologicznie przypisane do złóż podziemnych.
Mapa Australii pokazująca pustynie
Czy miejsce to jest częścią krateru po upadku? A może z powodu licznych ruchów tektonicznych związanych ze skruszeniem starożytnego dna morskiego nie jest on już wyraźnie zaznaczony?
Basen Amadeus jest wielkim (170 000 km) osadowym basenem na sztywnej części płyty kontynentalnej w centralnej Australii, położonym w większości na południu Terytorium Północnego, ale rozciągającym się na stan Australia Zachodnia.
Jego nazwa pochodzi od jeziora Amadeus, które leży wewnątrz basenu. Jak dotąd widziałam tylko mapy ogromnego Wielkiego Basenu, na których nie sięga on miejsca, gdzie znajduje się Uluru. Uluru i pobliskie miasto Yulara Resort oraz położone dalej na północ Alice Springs czerpią wodę z basenu Amadeus.
Obszar Równin Wydmowych (Dune Plains) między Uluru (Ayers Rock) i Kata Tjuta (Olgas) znajduje się na terenie głębokiej pradoliny. Płaski krajobraz z wydmami dzisiejszego obszaru Dune Plains nie wskazuje na obecność głębiej położonej pradoliny. Dane zbiorcze, w tym z aeromagnetycznego obrazowania i lotniczych zdjęć spekrometrycznych, zdjęcia z Landsatowego Thematic Mappera, cyfrowe modele wysokościowe oraz zapisy stratygraficzne z odwiertów robionych w poszukiwaniu wody, pozwoliły na rekonstrukcję pradoliny rzeki na Dune Plains. Dane te ujawniły niejednorodną topografię podłoża złożoną z wzniesień i niecek o 100-metrowej pionowej rzeźbie (podziemna ‘mini-Kata Tjuta’) na pewnej głębokości pod rejonem Dune Plains a między owymi skalnymi monolitami. W okresie trzeciorzędu i czwartorzędu starożytna dolina została kompletnie zapełniona jeziorem, rzeką i osadami naniesionymi przez wiatr. Wielkie uskoki przecinające podłoże pod tym obszarem przyczyniły się do szybszej erozji i utworzenia doliny. Początkowo pradolina ta była zamkniętą doliną a później przekształciła się w przelotową rzekę zasilającą położone na północ jezioro Amadeus. Obecnie pradolina Dune Plains stanowi wodorodny system skalistego dna osadów kenozoicznych, który jest ważnym źródłem zaopatrzenia w wodę dla mieszkańców i turystów Narodowego Parku Uluru-Kata Tjuta. Do ważniejszych elementów składających się na obszar Uluru zaliczają się: podziemna woda calcrete (zawierająca pochodne wapnia), zbocza naniesionej czerwonej ziemi, równiny piaskowe i pola wydmowe oraz współczesne efemeryczne warkoczowe nanosy rzeczne, które są korytarzami w granicach sieci wąwozów. Zbocza nanosów stanowią łagodnie nachylone płyty wokół odsłoniętych skał i są siedliskiem mocno splątanych zarośli akacji. Podczas deszczów spływająca woda działa w ramach ‘mechanizmu podładowującego.’ Mechanizm ten zapewnia maksymalne zatrzymanie wody, co pozwala na przetrwanie gajów akacjowych i stowarzyszonych z nimi ekosystemów. Podczas większych opadów proces ten uzupełnia zapasy wody w formacjach u podstawy pochyłości. System przepływu wody i hydrodynamika w starożytności zarówno w geologicznych formacjach powierzchniowych jak i głębszych są złożone. Metodologia rekonstrukcji tych systemów i procesów hydrodynamicznych opracowana dla obszaru Uluru ma zastosowanie także na wielu innych obszarach na tym kontynencie.
Źródło: The Rangeland Journal, 20 (2), 255 – 274.
Uważa się, że basen Amadeus był kiedyś częścią hipotetycznego Centralnego Superbasenu. Basen ten został miejscowo zdeformowany podczas tzw. zdarzenia Petermann Orogeny (ok. 0,5 mln lat temu) i później, w większym stopniu, w czasie Alice Springs Orogeny w paleozoiku. Zdarzenia te spowodowały rozpad dotychczasowego Superbasenu Centralnego. Obecnie basen Amadeus obejmuje kopalnie ropy i gazu (Mereenie Oilfield i Palm Valley Gasfield), które dostarczają tych surowców dla Terytorium Północnego (Źródło: artykuł w Wikipedii o basenie Amadeus.)
Mapa rejonu basenu Amadeus
Chociaż wyżej wspomniane czasy są znacznie starsze niż Wielki Basen Artezyjski, moje zainteresowanie wzbudził hipotetyczny Superbasen Centralny oraz pradolina, która leży między Uluru i Kata Tjutą a datowana na czas między okresami trzeciorzędu i czwartorzędu, 65 do 10 milionów lat temu, do współczesności.
Basen Centralny łączył wszystkie baseny – od Wielkiego Basenu Artezyjskiego (głównie w Queensland i Nowej Południowej Walii) do innych basenów w Południowej Australii, Terytorium Północnym i Zachodniej Australii.
Poza tym, niedawno odkryta pradolina między Uluru i Kata Tjutą biegnie ze wschodu na zachód. Jest to młodsza dolina osadowa uformowana od 65 mln do 10000 lat temu do teraz. Naukowcy mówią, że we wszystkich tych basenach rzeczywiście wystąpiły dwa wielkie wynoszenia.
Myślę, że mógł to być krater po upadku asteroidy Uluru w centrum kontynentu. Wtedy wyginęła większość dinozaurów na całym świecie. Znacznie później Uluru zostało wyniesione na skutek upadku innej asteroidy w innym miejscu, który spowodował wypływ gazów z ziemskiego płaszcza, aktywację wulkanów i wielkie trzęsienia ziemi stowarzyszone z przemieszczaniem mas na całej Ziemi. Musiały wtedy wystąpić w wielu miejscach wielkie tsunami. O tym mówili mi Alcheringa i St. Germain.
Poprosiłam Alcheringę, aby powiedział nam coś na zakończenie artykułu, który chciał, żebym napisała. Oto co powiedział:
Mówi ALCHERINGA
To ja, Alcheringa.
Przychodzę dzisiaj, aby potwierdzić upadki na Ziemię wielkich asteroid w minionym czasie. To prawda, że na tej Ziemi zdarzenia zachodzą cyklicznie, ale mogę was zapewnić, że nie będzie już więcej upadków asteroid na tę Ziemię.
Tak mówi edykt Hierarchii Elochim. Nie pozwolą, aby coś takiego ponownie się wydarzyło.
Ziemia doszła w swojej ewolucji do punktu, w którym ludzie tej Ziemi przejmują odpowiedzialność za swoje czyny. Trzeba, by ludzie szanowali się nawzajem, słuchali jeden drugiego i rozwiązywali pojawiające się między nimi problemy.
Istnieje możliwość wyboru, pójścia za wewnętrznym Bogiem i wejścia do Złotego Wieku, który jest miejscem miłości, uczenia się i dawania. Do każdego na tej Ziemi należy dokonanie tego wyboru.
Sama Ziemia już podjęła tę decyzję i zmierza do linii częstości, która podnosi świadomość każdej rzeczy znajdującej się na tej Ziemi.
St. Germaine powiedział, że czas ‘Upadku Atlantydy’ odbił się na całej Ziemi – wstrząsy dotknęły każde miejsce na tej Ziemi po to, aby ludzie zapamiętali, co się wtedy stało. Widzą oni obrazy w swoich snach, mają obrazy w pamięci swoich serc. Stąd bierze się ich strach. Chciałbym, żeby każdy to zrozumiał.
Powtórzę jeszcze raz: żadnej asteroidzie nie pozwoli się spaść na waszą Ziemię. Zapewniam was, moje dzieci. Ja jako Alcheringa byłem znany rdzennym ludziom jako Stwórca Dreamtime – początków, stwarzania tej Ziemi. Moim zadaniem jest zapewnienie, żeby od teraz ta Ziemia i system słoneczny przeszły do miejsca harmonii, spokoju i kochającej energii – miejsca nieustającego dawania i dzielenia się.
Niech was Bóg Błogosławi, moje Dzieci. Boże Błogosław.
Zapis audio przekazu Alcheringi
Możecie wysłuchać zapisu jak Alcheringa mówi o tym, że nie będzie już więcej upadków asteroid.
(Jest to plik mp3 o rozmiarze 5,4 MB i czasie odtwarzania 5:41; można go pobrać klikając prawym klawiszem myszy i wybierając opcję 'Zapisz ...') Można też odtworzyć go bezpośrednio na tym odtwarzaczu:
Posłowie Valerie
W ULURU znajduje się ponadczasowy punkt energii na tej Ziemi. Znajduje się on w środku Australii, co czyni go sercem Australii. Alcheringa powiedział, że dla gwiezdnych ludzi nie ma różnicy między trzecim i czwartym wymiarem na Ziemi. Ludzie Ziemi nie zawsze widzą czwarty wymiar, chociaż zawsze go odczuwamy, niezależnie czy zdajemy sobie z tego sprawę, czy nie.
Zatem, zmiana energii jest ciągle zakotwiczona na Ziemi poprzez Uluru; jest to podbudowujące miejsce, miejsce głębokiej tajemnicy i niewidzialnych dobroczynnych wpływów. Jest to święte miejsce, o którym rdzenni Australijczycy zawsze wiedzieli i zawsze okazywali mu szacunek, odprawiając regularne obrządki i ceremonie przebłagalne. Znają Pierwotnego Stwórcę Alcheringę i wiedzą, dlaczego mieszka na Uluru, a także wiedzą jak Stwórcza Energia płynie wokół Ziemi przez sieć linii w czwartym wymiarze.
Pierwszy przypadek zniknięcia moich kluczy w 1994 r. zdarzył się, gdy odwiedzałam Uluru z grupą mediów w celu podniesienia i związania energii między Uluru i Kata Tjutą za pomocą modlitwy. Opuściwszy grupę poszłam ponownie ścieżką Liru (co znaczy wąż) w cieniu potężnej skały Uluru. Gdy szłam martwiłam się i złościłam, w istocie nie bardzo wiedząc dlaczego. Podczas głośnego wymarszu zdałam sobie sprawę, że idę obok Ducha Przodków Alcheringi. Jestem wysoka więc miał trudności z nadążaniem. Nie widziałam go, ale wiedziałam, że tam jest. Mówił do mnie. Musieliśmy tak przejść jakiś kilometr. Tak naprawdę nie rozumiałam swojego zachowania, ale zdawało się, ze sięgam do pamięci duszy w przeszłość i uwalniam ukryte emocje trzymane od czasu snów (dreamtime). Było to coś w rodzaju węża zrzucającego starą skórę. Gdy doszliśmy do samego Uluru, spytał mnie, czy chciałabym jeszcze dla niego pracować. Roześmiałam się i odpowiedziałam “Oczywiście.”
Gdy w końcu wróciłam do grupy, musiałam zmierzyć się z kłopotliwym wyznaniem, że klucze znalazłam w kieszeni (w rzeczy samej duch ponownie je tam zmaterializował).
Sądzę, że przesłaniem stąd wynikającym jest to, że wszyscy jesteśmy Stwórcami i nadeszła pora oddania się z modlitwą Bogu, aby zakotwiczyć energię zmiany dla “Dobra Wszystkich.”
Święte Uluru, dom Alcheringi