Historia Kata Tjuty i mórz lądowych
Mówi Alcheringa:
Skała Uluru rzeczywiście posiada wielką energię – można ją poczuć. W lecie jest to zawsze problem, gdyż skała staje się bardzo gorąca i rozszerza się. Naprawdę nie jest bezpiecznie chodzić po niej lub przebywać w jej pobliżu – bardzo silnie promieniuje ciepłem. Byłam tam w lecie krótko po deszczu (co się tam rzadko zdarza), gdy okoliczna pustynia zaroiła się mrowiem kolorowych kwiatów.
Na zewnątrz, tak gdzie skała wystawiona jest na działanie wiatru i deszczu ulega ona łuszczeniu, albo – jak niektórzy mówią – jakby rdzewieje. Podlega też utlenianiu w naszej atmosferze. To też zdaje się wskazywać na to, że skała nie należy do tej Ziemi i że nie wyewoluowała na niej od samego początku; w przeciwnym przypadku zachowywałaby się tak samo jak wiele innych skał na Ziemi..
Rdza i łuszczenie na Uluru
Gdy przesuniemy ręką po szarym głazie w osłoniętych miejscach, poczujemy bardzo gładką, jedwabistą powierzchnię i rzeczywiście możemy zobaczyć wplecione kawałki feldsparu.
Podczas rozgrzania skały w atmosferze Ziemi (widzę ją w otulinie z lodu przed wejściem w atmosferę i rozpadem) feldspar mógł ulec krystalizacji i to by tłumaczyło dlaczego, zależnie od położenia słońca i pory roku, skała mieni się rozmaitymi barwami. To wspaniałe, jak ona wyłapuje światło.
Energia z Uluru (nazywanego też Ayers Rock) przekazywana jest do Kata Tjuty (inaczej Olgas) i oddziałuje też na tamten obszar – są ustawione w jednej linii, ze wschodu na zachód. Naukowcy mówią, że obie formacje powstały w tym samym czasie. Ale są one zupełnie różne.
Naukowcy opisują skałę Uluru jako arkoza Uluru, co znaczy, że jest wyjątkowa. Jest to inselberg, największa pojedyncza skała na świecie, przy czym jedynie jej jakaś jedna trzecia wystaje ponad czerwony piasek. Pozostawała generalnie niezmienna od Trzeciorzędu (od 64 mln lat temu do teraz), jest jedynie nieznacznie mniejsza i bardziej zaokrąglona niż mogła być pierwotnie. Jej natura jest też wyjątkowa, gdyż zbudowana jest z twardego jak stal piaskowca i z feldsparu. Ma niewiele pęknięć i uszkodzeń a erozja nie miała wielkich szans na skruszenie jej, co się zwykle dzieje z wyniesionymi skałami. Otaczający materiał zerodował szybciej od skały, przez co powiększyła się widoczna jej część.
Łuszcząca się powierzchnia Uluru
Naukowcy mają wiele zbliżonych, ale różnych teorii postania skały Uluru i Kata Tjuta. Mówią o erozji materiału i późniejszym zasypaniu, kompresji do gruboziarnistego piaskowca, arkozy, a następnie wyniesieniu przez trzęsienia ziemi znacznych objętości tego piaskowca na powierzchnię do postaci górskich łańcuchów. Jeszcze później miało dojść do nakładania się warstw piaskowca i nachylenia pod kątem 80 – 85 stopni. Mówi się, że Kata Tjuta uformowała się w tym samym czasie, ale jest konglomeratem skał z dna morza w sposób naturalny scementowanego (czyżby przez skrajnie wysoką temperaturę?). Te skały niszczeją, opadając wielkimi kawałkami do podnóża. Te góry są nachylone pod kątem 10 do 20 stopni.
Satelitarny obraz Mt Olgi (Kata Tjuty)
Poszukując materiałów o morzu Eromanga, datowanym na 100 milionów lat temu, natknęłam się na internetową witrynę o Erze Gadów i znalazłam tam wspaniałe zdjęcia skamielin odkrytych w tym starożytnym morzu. Były tam zwierzęta takie jak plesiozaury, które miały długie wężowate szyje – niektóre były wielkie jak wieloryby. Były to mięsożerne drapieżniki o strasznych zębach.
Skamielina plesiozaura
Ichtiozaury wyglądały jak delfiny, ale były gadami. W kopalni w Andamooka wydobyto opalizowany kręgosłup ichtiozaura. Wydaje się, że opal wypełnił ubytek powstały po rozpuszczeniu się w skale pogrzebanego kręgu.
Opalizowany kręgosłup ichtiozaura wydobyty w kopalni w Andamooka
‘Góra’ ciągle przypominała mi o opalach w centralnej Australii. Obecnie rozumiem, że to właśnie wtedy, gdy upadła asteroida, skrajne gorąco zahartowało minerały i piasek w kościach i powstał opal. Jest to podobna sytuacja jak przy powstawaniu szkła w wysokiej temperaturze. Opal jest delikatnym kamieniem i łatwo go zbić (stłuc).
Mapa pokazująca wykopaliska opalu w Australii; pomarańczowe kółka oznaczają wykopaliska
Morze Eromanga pierwotnie było chłodnym, ale w okresie od późnej Kredy do Paleocenu (65 do 55 milionów lat) stało się bardzo gorące. Musiało to nastąpić wtedy, gdy asteroida spowodowała pęknięcie skorupy ziemskiej, umożliwiające wydostanie się gorąca z płaszcza pod skorupą.
Świadczą o tym wody artezyjskie przesączające się przez osady do Wielkiego Basenu Artezyjskiego oraz temperatura rosnąca w głąb studni artezyjskich od 30 do 100 stopni Celsjusza.
Mapa pokładów wody artezyjskiej w Australii
Wielki Basen Artezyjski stanowi jedyne niezawodne źródło świeżej wody na znacznym obszarze wewnętrznej Australii. Basen ten jest największy i najgłębszy na świecie i pokrywa w sumie 1711 tysięcy kilometrów kwadratowych a jego wody mają temperaturę od 30 do 100 stopni Celsjusza. Basen w niektórych miejscach ma głębokość 3000 m (9800 stóp) i, jak się ocenia, zawiera 64900 kilometrów sześciennych wody gruntowej.
Skały w Wielkim Basenie Artezyjskim zwykle są zwartymi nawarstwieniami z ery jurajskiej i kredowej. Zapadnięcie się skorupy ziemskiej wytworzyło basen w kształcie spodka z najgrubszymi warstwami osadów sięgającymi 2000 metrów.
Czy jest to kolejna wskazówka, że Wielki Basen Artezyjski mógł być gigantycznym kraterem, którego szukam?
Dano mi także do zrozumienia, że była też inna poważna zmiana w tym obszarze, w znacznie późniejszym czasie, kiedy to Uluru i Kata Tjuta zostały wyniesione na powierzchnię.
Z Book of Love by a Medium chciałabym przytoczyć channeling Azeny, która na krótko opuszcza swoje ciało pozwalając pewnej Świetlnej Istocie z Wszechświatowej Rady Światła, nazywającej się St. Germain, przejąć jej ciało i bardzo klarownie przemawiać. Za uprzejmą zgodą wydawców książki Earth Birth Changes mogę zacytować obrazowy opis Upadku Atlantydy (tu jest opis Upadku Atlantydy).
St. Germain mówi, że wielka asteroida upadła do Oceanu Atlantyckiego i pogrążyła się w dnie oceanu w pobliżu Puerto Rico plateau, wybijając tam dwa wielkie doły o głębokości 23000 stóp. Ten upadek wywołał wielkie trzęsienia ziemi na całym globie, spowodował wybuchy wulkanów oraz olbrzymie fale tsunami, które zmiotły wiele lądów, a także doprowadził do niewielkiego przechylenia się osi Ziemi.