Historia Uluru
Mówi Alcheringa:
Tajemnicze Uluru, w sercu Australii
Podsumowanie
Duch opiekuńczy tej planety, Alcheringa, skłonił Valerie Barrow do napisania artykułu o historii i prehistorii Uluru, Kata Tjuty i ich okolic. Z tekstu tego dowiecie się, że:
· Uluru ściśle wiąże się z historią Ziemi oraz pierwotnymi uwarunkowaniami powstania współczesnego człowieka;
· Uluru i jego geologiczne otoczenie uległy zmianom na skutek Upadku Atlantydy;
· Hierarchia podpowiada, że Uluru jest asteroidą sprowadzoną na Ziemię w określonym celu (patrz przesłanie Alcheringi z 1994 r.);
· Kosmiczna Hierarchia mówi, że Upadek Atlantydy został spowodowany przez ówczesną cywilizację, która próbowała wykorzystać (późniejszą) asteroidę, co doprowadziło niemal do zniszczenia Ziemi;
· Saint Germain przedstawił bardzo plastyczny opis upadku asteroidy i jego skutków, wśród których było wiele zmian w rejonie Uluru, Kata Tjuty oraz wewnętrznych mórz na terenie Australii;
· Wody artezyjskie w Great Artesian Basin (Wielkim Basenie Artezyjskim) sugerują realność skutków uderzenia tej (późniejszej) asteroidy;
· Alcheringa zapewnia, że w Ziemię nie uderzy już żadna asteroida;
· W Posłowiu przedstawiono duchowy cel Uluru.
Przekazanie klucza
Niedawno, po powrocie do zaparkowanego samochodu stwierdziłam, że zgubiłam do niego kluczyki. Bezowocnie szukałam ich przez godzinę, chodząc po swoich śladach. Zaczęłam podejrzewać, że jest to sprawka ‘góry,‘ gdyż nie był to pierwszy raz, że z ich powodu znikały mi klucze. Spytałam więc ich, gdzie one są, ale otrzymałam tylko odpowiedź: „Tak, mamy twoje klucze. Zwrócimy je ... wraz z innymi kluczami.”
Klucze,
oczywiście, znalazły się – były na tylnym siedzeniu samochodu włożone ciasno do
środka mojego zapinanego notesu – miejsca, w które nigdy bym ich nie włożyła.
Przesłanie z tego zdarzenia nakazywało mi skoncentrować uwagę. Gdy ponownie skontaktowałam się z Alcheringą, powiedział mi: „Chcemy, abyś napisała artykuł o ULURU – otrzymasz więcej kluczy i wskazówek, gdy będziesz przeszukiwała internet.”
Dostarczenie asteroidy
Alcheringa powiedział, że Uluru jest asteroidą przysłaną na Ziemię przez Hierarchię w celu zniszczenia dinozaurów (proszę kliknąć tutaj, aby przeczytać przekaz z 1994 r. na ten temat) i że inna duża asteroida uderzyła w Ziemię w czasie upadku Atlantydy znanego też jako ‘Wielki Potop.’ Ta asteroida błąkała się w pobliżu planety Ziemi. Naukowcy rozwiniętej cywilizacji, która istniała wtedy na Ziemi, postanowili spróbować schwytać ją i umieścić na orbicie wokół Ziemi jako drugi jej księżyc, który mógłby służyć jako platforma do obserwacji przestrzeni pozaziemskiej oraz startów wypraw kosmicznych. Na takie przedsięwzięcie nie było zgody Hierarchii (‘góry’) i dlatego nastąpiła katastrofa, w której cała Ziemia została niemal zniszczona i nie pozostały żadne ślady owej cywilizacji (proszę kliknąć tutaj, aby przeczytać opis Upadku Atlantydy podany przez St Germaina).
Pierwszy raz zdarzyło się, że znikły mi klucze podczas przygotowywania się na wyprawę do Uluru w 1994 r. (proszę zajrzeć do artykułu Statki z chmur i gwiezdne statki w Canyonleigh), po tym jak w Canyonleigh na niebie pokazały się statki z chmur a bezpośrednio przed wyruszeniem naszej grupy w drogę.
Starożytne Uluru widziane z lotu ptaka
Pradawny duch przodków Alcheringa po raz pierwszy przedstawił mi się, kiedy pracowałam nad moją pierwszą książką The Book of Love by a Medium (Księga miłości napisana przez medium). Czerpałam inspirację podczas siedzenia ze świętym kamieniem Alcheringa na kolanach, o którym rdzenni Australijczycy mówią, że pochodzi z gwiazd. Dzięki szczególnemu zbiegowi wypadków na dwa lata stałam się jego pełnym szacunku „dozorcą.”
W dniu ukazania się „statków z chmur”, gdy malowaliśmy nasze symbole w celu zabrania do Uluru, otrzymałam telepatyczny przekaz od Alcheringi, że
Uluru było asteroidą i zostało sprowadzone na Ziemię przez nas (Hierarchię), aby zniszczyć dinozaury.
Wyjaśnił, że dinozaury, z których niektóre były bardzo wielkie i dość dzikie, zjadały całą roślinność. Walczyły między sobą zabijając się a olbrzymie cielska zbyt wolno rozkładały się. W wyniku takiego stanu rzeczy ten piękny Rajski Ogród, nad którego stworzeniem Hierarchia (góra) tak ciężko pracowała, ulegał zepsuciu; wszędzie panował bardzo brzydki smród. Na skutek braku drzew i roślin atmosfera traciła tlen.
Dinozaury walczą na tle przelatujących meteorów
Alcheringa wielokrotnie
mi mówił o przygotowaniach do naszej podróży do Uluru a jest to opisane w mojej
książce The Book of Love
by a Medium.
W tamtym czasie Alcheringa nazywał naszą wyprawę zdarzeniem i mówił, że świat o nim usłyszy. Teraz, kiedy to
piszę, wiem, że historia ta znajdzie się w internecie, ale wówczas, 15 lat temu
nie myślałam, że właśnie to ma na myśli. W mojej książce jest znacznie więcej
informacji – zbyt wiele, by je tutaj przytoczyć, ale będą podane szczegóły o
asteroidzie, która zniszczyła dinozaury i późniejszej, która spowodowała Upadek
Atlantydy i olbrzymią, na światową skalę powódź oraz rozdzielenie się płyt tektonicznych,
wynoszenie i zapadanie się lądów tam, gdzie wcześniej była woda, a napływ wód
tam, gdzie wcześniej był ląd.
ULURU opisuje
się jako monolityczną skałę, której tylko około 1/3 wystaje ponad piasek. Ma
wysokość 348,7 metrów ponad otaczającą płaską równinę i obwód bliski dziewięciu
kilometrom. Jest to skała nazywana arkozą (arenit
arkozowy), która jest bogata w feldspar
(rodzaj krystalicznego minerału). Skała pokryta jest warstwą bogatą w żelazo, pochodzącą
z otaczających czerwonych piasków, chociaż jeśli zdejmie się ją lub obejrzy
skałę wewnątrz osłoniętych grot, okazuje się mieć ona barwę jasno szarą.
Widok na Uluru krótko po deszczu, kiedy ma jaśniejsze barwy
W różnych porach dnia i roku odbite światło od Uluru zmienia kolor na jasnozłoty lub pomarańczowy, jaskrawo czerwony albo żółty, jasnofioletowy lub fioletowy oraz, po deszczu, na czarny lub srebrzysty.
Przykłady różnych kolorów Uluru podczas zachodu słońca
W Heritage National Park (Park Dziedzictwa Narodowego) znajduje się także Kata Tjuta, grupa wysokich zaokrąglonych gór zbudowanych z konglomeratu różnych skał a liczących sobie miliony lat. Wyglądają one jak gdyby zostały wyniesione z dna starożytnego morza.
Naukowcy przypisują ten sam wiek obu formacjom, a przecież są to całkowicie różne skały. Ciekawe, że między Kata Tjuta i Uluru odkryto głęboki, starożytny kanał. Jego wypełnienie wynosi około 100 m osadami datowanymi na późną Kredę (65 milionów lat temu) do Eocenu (55 milionów lat temu). Naukowcy utrzymują, że w tym czasie wyginęły dinozaury. Jest to ten sam okres w ewolucji Ziemi, w którym, jak mówi Alcheringa, Uluru rozbił się o Ziemię i z dna morza wypchnął zwały, które dzisiaj znamy jako Kata Tjuta.
Gdy przebywałam w narodowym parku Uluru, w wewnętrznym oku otrzymałam obraz asteroidy (Uluru), która nadlatywała ze wschodu na zachód i wpadła do wody, wypychając przed sobą dno morza, które teraz tworzy Kata Tjutę.
Kata Tjuta oglądana z zachodu w kierunku
wschodu, na którym w oddali
widać Uluru (między tymi miejscami znajduje się starożytna dolina)
Alcheringa powiedział mi, że asteroida, wpadając do atmosfery ziemskiej, rozpadła się a jej różne części spadły w innych miejscach na całej Ziemi. Działo się to w czasie, gdy wyginęły dinozaury, a w środku Australii istniało morze.
Pomyślałam, że po upadku powinien zostać olbrzymi krater na dnie morza. Studiując ten temat znalazłam informacje, że w epoce Kredy istniało tu płytkie morze Eromanga, datowane na około 110 milionów lat temu. Przyjmuje się, że epoka Kredy skończyła się 65 milionów lat temu.
Płytkie morze Eromanga na tle współczesnej Australii
Istnieje naukowa teoria, mówiąca, że dinozaury zostały zniszczone 65 milionów lat temu, tzn. na końcu epoki Kredy. Epoka ta trwała od 141 do 65 milionów lat temu.
Jeśli gigantyczna asteroida upadła w marze Eromanga, mogła spowodować pęknięcie podmorskiej skorupy ziemskiej pod dnem doprowadzając do wypływu do morza magmy pełnej minerałów.
Great Artesian Basin (Wielki Basen Artezyjski) rozciąga się na cztery stany Australii i pokrywa jedną piątą powierzchni kraju.
Wielki Basen Artezyjski we wschodniej Australii
Istnieją też inne baseny artezyjskie, takie jak Adavale Basin, Amadeus Basin, Georgina, Ngalia, Otways, Gippsland Basins i basen jeziora Eyre, a w Zachodniej Australii: Kimberley Basin, Willara, Gregory, Pilbara i Officer Basin. Wszystkie one mogą mieć podziemne połączenia z Wielkim Basenem Artezyjskim. Mówi się, że Australia jest najbardziej płaskim krajem na Ziemi, a jej średnia wysokość wynosi 300 m. Jezioro Eyre jest najniższym punktem Australii, i jest położone 15 metrów (49 stóp) poniżej poziomu morza. Zwykle jest to suche słone dno i tylko przy rzadkich okazjach wypełnia się wodą. Znajduje się ono na pustyni centralnej Australii.
Pustynie występują nie tylko na wschodzie Australii, ale jest ich wiele także w środkowej i zachodniej części kraju.
Satelitarny obraz jeziora Eyre otrzymany ze złożenia zdjęć w dwóch
zakresach podczerwieni oraz w zakresie optycznym (niebieskim)
Wielki Basen Artezyjski uważany jest za dno morza młodszego niż starożytne morze Eromanga. Czy nie mógł to być krater utworzony, jak mówi mi ‘góra’, po upadku asteroidu Uluru najpierw do morza, które zamortyzowało uderzenie?
Ogromna ilość ciepła pochodzącego z rozczłonkowanej asteroidy po uderzeniu w ziemię mogła być podobna do tej powstałej po wybuchu bomby atomowej. Jasność mogła być chwilowo większa od jasności naszego słońca. Asteroidy powstałe z rozpadu (główną część stanowiło Uluru) musiały być rozpalone, gdy przelatywały prze atmosferę. Następnie na długo znalazły się w lodowatym zimnie. Takie następstwo mogło spowodować ‘zahartowanie’ skały i dlatego Uluru, składający się w głównej mierze z feldsparu, mógł zostać udoskonalony tak, że stał się niczym kamień półszlachetny.
Widziałam to moim wewnętrznym okiem, gdy odwiedziłam Uluru w 1994 r. Mniej więcej w tamtym czasie sznur asteroid (nazwany sznurem pereł) wpadł w Jowisza, co zostało uwiecznione na zdjęciach NASA. Wiedząc, że cykle w kosmosie mogą się powtarzać, wydaje mi się nieprzypadkowe, że ten upadek na Jowisz był odtworzeniem tego, co zdarzyło się kiedyś na Ziemi.